Müsli gang du z eerscht!

Müsli gang du z eerscht!

E Müsli und e Glüetli sind emòòl mit enander spatziere gange. Do sind si an e Bach choo und hèttet gèèrn dure welle; aber kä Brüggli und kä Stèèg isch do gsy, nur en Strauhalm isch do glääge und über dèè händ si müesse go, wänn si händ übere welle.

Do säit s Glüetli zum Müüsli: „Gang du z eerscht dur! Du chasch besser springe as ich.“

S Müsli aber säit: „Näi, du muesch z eerscht gòò, du muesch mir zünde.“

Am Änd wo si gnueg zangget und gstritte ghaa händ, so gòòt s Glüetli voruus. Aber chuum isch es zmittst uf em Bach gsy, so chonnt de Strauhalm aa (und fangt aa bränne), rysst abenand, und s Glüetli fallt is Wasser und stirbt, wie all Glüetli stèèrbe, wänn si is Wasser falle. Vor luter Angscht hed s en Göiss uusglòò: Zsch – hed s gmacht. Wo das s Müüsli gsee und ghöört hed, fangt s aa zum lache und lacht und lacht, bis im s Pelzli verplatzt n isch. Was söll i jetzt au mache? Tänkt s bi sich sälber. I wird müesse luege wie n ich cha mis Pelzli flicke.

Und s Müüsli gòòt zum Schuemacher und säit: „Du mir Dròòt gèè, ass i cha mi Pelzli flicke.“ De Schuemacher säit: „Du mir Boorscht bringsch, ich dir Dròòt gib, ass du chasch di Pelzli flicke.“

Do gòòt s Müüsli zur Sou und säit: „Du mir Boorscht gèè, Boorscht ich Schuemacher bringe, Schuemacher mir Dròòt git, ass i cha mi Pelzli flicke.“ D Sou säit: „Du mir Chrüüsch gisch, ich dir Boorscht gib, Boorscht du Schuemacher bringe, Schuemacher dir Dròòt gèè. Ass du chasch di Pelzli flicke.“

Do gòòt s Müsli zum Müller und säit: „Du mir Chrüüsch gèè, Chrüüsch ich Sou bringe, Sou mir Boorscht gèè, Boorscht ich Schuemacher bringe, Schuemacher mir Dròòt gèè, ass i cha mi Pelzli flicke.“ De Müller säit: „Du mir Choorn gisch, ich dir Chrüüsch gib, Chrüüsch du Sou bringe, Sou dir Boorscht gèè, Boorscht du Schuemacher bringe, Schuemacher dir Dròòt gèè, ass du chasch di Pelzli flicke.“

Do gòòt s Müüsli zum Acher und säit: „Du mir Choorn gèè, Choorn ich Müller bringe, Müller mir Chrüüsch gèè, Chrüüsch ich Sou bringe, Sou mir Boorscht gèè, Boorscht ich Schuemacher bringe, Schuemacher mir Dròòt gèè, ass i cha mi Pelzli flicke.“ De Acher säit: „Du mir Mischt gisch, ich dir Choorn gib, Choorn du Müller bringe, Müller dir Chrüüsch gèè, Chrüüsch du Sou bringe, Sou dir Boorscht gèè, Boorscht du Schuemacher bringe, Schuemacher dir Dròòt gèè, ass du chasch di Pelzli flicke.“

Do gòòt s Müüsli zur Chue und säit: „Du mir Mischt gèè, Mischt ich Acher bringe, Acher mir Choorn gèè, Choorn ich Müller bringe, Müller mir Chrüüsch gèè, Chrüüsch ich Sou bringe, Sou mir Boorscht gèè, Boorscht ich Schuemacher bringe, Schuemacher mir Dròòt gèè, ass i cha mi Pelzli flicke.“ D Chue säit: „Du mir Graas gisch, ich dir Mischt gib, Mischt du Acher bringe, Acher dir Choorn gèè, Choorn du Müller bringe, Müller dir Chrüüsch gèè, Chrüüsch du Sou bringe, Sou dir Boorscht gèè, Boorscht du Schuemacher bringe, Schuemacher dir Dròòt gèè, ass du chasch di Pelzli flicke.“

Do gòòt s Müüsli zur Matte und säit: „Du mir Graas gèè, ich Graas Chue bringe, Chue mir Mischt gèè, Mischt ich Acher bringe, Acher mir Choorn gèè, Choorn ich Müller bringe, Müller mir Chrüüsch gèè, Chrüüsch ich Sou bringe, Sou mir Boorscht gèè, Boorscht ich Schuemacher bringe, Schuemacher mir Dròòt gèè, ass i cha mi Pelzli flicke.“ D Matte säit: „Du mir Wasser gisch, ich dir Graas gib, Graas du Chue bringe, Chue dir Mischt gèè, Mischt du Acher bringe, Acher dir Choorn gèè, Choorn du Müller bringe, Müller dir Chrüüsch gèè, Chrüüsch du Sou bringe, Sou dir Boorscht gèè, Boorscht du Schuemacher bringe, Schuemacher dir Dròòt gèè, ass du chasch di Pelzli flicke.“

Do gòòt s Müüsli zum Bach und leitet en i d Matte ine: Do hed d Matte Graas gèè, d Chue hed Mischt gèè, de Acher hed Choorn gèè, de Müller hed Chrüüsch gèè, d Sou hed Boorscht gèè, de Schuemacher hed Dròòt gèè, und s Müüsli hed chönne si Pelzli flicke.

JürgSteigmeier

Quelle

Otto Sutermeister, Kinder- und Hausmärchen aus der Schweiz, 2. Erweiterte Auflage 1873, 5. Müsli gang du zerst!

Sutermeister schreibt: Aus der Jugendbibliothek von Kettiger und Eberhard 1862, I. 1, S. 107. Mit der zufolge mündlicher Auskunft des erstbenannten Herausgebers als basellanschaftlich konstatierten Quelle unseres Märchens, stimmt fast wörtlich eine zweite handschriftliche aus dem Aargauischen Freienamt, die wir E. L. Rochholz verdanken.

Gehört zu den Häufungsmärchen, deren bekanntestes das vom Joggeli, das schon Fischart zitiert: „Der Bauer schickt sein Jockel aus.“